. هر كس چشم انديشه اش را بيدار بدارد ، به اوج خواسته اش مى رسد .

484.مَن تَطَلَّعَ عَلى أسرارِ جارِهِ انهَتَكَت أستارُهُ ؛ (8798)

.هر كه در پى آگاهى از اسرار همسايه اش باشد ، پرده اش دريده مى شود .

485.مَن كَثُرَ في لَيلِهِ نَومُهُ فاتَهُ مِنَ العَمَلِ مالا يَستَدرِكُهُ في يَومِهِ ؛ (8827)

.هر كه در شب بسيار بخوابد ، كارهايى از او فوت مى شود كه در روز جبرانشان نمى كند .

486.مَن كانَت هِمَّتُهُ ما يَدخُلُ بَطنَهُ كانَت قيمَتُهُ مايَخرُجُ مِنهُ ؛ (8830)

.هركس همّتش صرف چيزى شود كه وارد شكمش مى شود ، ارزشش به اندازه همان چيزى است كه از شكمش بيرون مى آيد .

487.مَن أصلَحَ أمرَ آخِرَتِهِ أصلَحَ اللّه ُ لَهُ أمرَ دُنياهُ ؛ (8857)

.هر كس كار آخرتش را سامان دهد ، خداوند ، كار دنيايش را سامان مى دهد .

488.مَن يَكتَسِب مالاً مِن غَيرِ حِلِّهِ يَصرِفهُ في غَيرِ حَقَّهِ ؛ (8883)

.هركس مالى را از حرام به دست آورد ، آن را در راه ناشايست خرج مى كند .

489.مَنِ استَعانَ بِذَوِى الألبابِ سَلَكَ سَبيلَ الرَّشادِ ؛ (8912)

.هر كه از خردمندان يارى جويد ، راه بالندگى را پويد .

490.مَن لَم يَتَعَلَّم فِى الصِّغَرِ لَم يَتَقَدَّم فِى الكِبَرِ ؛ (8937)

.هركه در كودكى نياموزد ، در بزرگى پيشرفت نمى كند .

491.مَن لَم تَسكُنِ الرَّحمَةُ قَلبَهُ قَلَّ لِقاؤُها لَهُ عِندَ حاجَتِهِ ؛ (8974)

.هركه دلش منزلگاه مهربانى نباشد ، هنگام نيازمندى كمتر به ديدارش مى آيند .