[

مذمت و زشتى تكبر در پيشگاه الهى‌

]

وَ إيّاكُمْ وَ التَّجَبُّرَ عَلَى اللَّهِ، وَ اعْلَمُوا أنَّ عَبْداً لَمْ يُبْتَلَ بِالتَّجَبُّرِ عَلَى اللَّهِ إلَّاتَجَبَّرَ عَلَى دِينِ اللَّهِ، فَاسْتَقيمُوا للَّهِ، «وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى‌ أَدْبارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ»[1]. أجارَنَا اللَّهُ وَ إيّاكُمْ مِنَ التَّجَبُّرِ عَلَى اللَّهِ، وَ لا قُوَّةَ لَنَا وَلَكُم إلّابِاللَّهِ.

و حذر كنيد از تكبّر كردن بر خداى- عزَّ و جلَّ-؛ يعنى سركشى كردن از اطاعت و انقياد اوامر و نواهى الهى. و بدانيد كه هيچ بنده‌اى مبتلا نشده به تجبّر بر خداى- عزَّ و جلَّ- و ترك انقياد، مگر آن كه تجبّر مى‌كند بر دين الهى و انكار دين مى‌نمايد. پس بر جادّه اطاعت امر الهى، مستقيم باشيد و به عقب بر مگرديد، و بعد از ايمان و اطاعت، مرتد مشويد و طريقه مخالفت پيش مگيريد، و اگر چنين كنيد، حال شما به خسران و زيان‌كارى منقلب خواهد شد. خداى تعالى، ما را و شما[2] را پناه دهد از تجبّر بر خداى- عزَّ و جلَّ- و قوّت و توانايى نيست ما را و شما را بر ترك تجبّر يا بر هيچ امرى، مگر به عون و مددكارى خداى- عزَّ و جلَّ-.

[1]. سوره مائده، آيه 21.

[2]. ب:-« و شما را».