104. تهذيب الأحكام: امام رضا عليه السلام فرمود: مردى، دو دينار نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آورد و گفت: اى پيامبر خدا! مى‌خواهم اين دو [دينار] را در راه خدا هزينه كنم. فرمود: آيا پدر و مادرت يا يكى از آن دو زنده‌اند؟». گفت: آرى.

فرمود: «روانه شو و آن دو دينار را براى آنان هزينه كن؛ كه براى تو، بهتر از آن است كه در راه خدا انفاق كنى».

پس بازگشت و چنان كرد. آنگاه، دو دينار ديگر نزد پيامبر آورد و گفت: آن كار را كردم. اكنون مى‌خواهم اين دو دينار را در راه خدا صرف كنم. فرمود: «آيا فرزند دارى؟». گفت: آرى.

فرمود: «برو و آن دو دينار را براى فرزندت هزينه كن؛ كه آن، براى تو، بهتر از اين است كه در راه خدا انفاق ورزى».

پس بازگشت و چنان كرد. سپس دو دينار ديگر نزد پيامبر آورد و گفت: اى پيامبر خدا! آن كار را نيز كردم. اين، دو دينار ديگر است كه مى‌خواهم در راه خدا انفاق كنم.

فرمود: «آيا همسر دارى؟». گفت: آرى.

فرمود: «آن دو را براى همسرت مصرف كن؛ كه براى تو، بهتر از آن است كه در راه خدا انفاق كنى».

پس بازگشت و همان كار را كرد. ديگر بار، دو دينار نزد پيامبر آورد و گفت: اى پيامبر خدا! آن كار را نيز كردم. اين دو دينار را مى‌خواهم كه در راه خدا مصرف كنم. فرمود: «آيا خدمتكار دارى؟». گفت: آرى.

فرمود: «برو و آن دو دينار را براى خدمتكارت هزينه كن؛ كه اين، براى تو، بهتر از صرف كردن در راه خداست».

پس آن مرد چنين كرد. آنگاه، دو دينار ديگر نزد پيامبر آورد و گفت: اى پيامبر خدا! مى‌خواهم اين دو دينار را در راه خدا به مصرف رسانم.

فرمود: «چنين كن؛ و بدان كه اين دو دينار، برترين دينارهايت نيستند».