859.امام هادى عليه السلام ـ در زيارت جامعه كه امامان عليهم السلام را بِدان زيارت مى كنند ـ :پدر و مادرم و جانم فداى شما! به واسطه ولايت [و دوستى] شماست كه خداوند ، نشانه هاى دينمان را به ما آموخت و تباهى هاى دنياى ما را به سامان آورد و به واسطه ولايت [و دوستى] شماست كه كلمه[ى توحيد] ، كامل گشت و نعمت ، تمام شد و جدايى به اتّحاد انجاميد و به واسطه ولايت [و دوستى] شماست كه طاعت [و عباداتِ ]واجب، پذيرفته مى شود و آن دوستى اى كه واجب گشته است، مخصوص شماست .

860.مصباح الزائر ـ در دعاى ندبه ـ :آن گاه در كتاب خود ، مُزد محمّد ـ كه درودهايت بر او و خاندانش باد ـ را دوستى با خاندان او قرار دادى و فرمودى : «بگو : من به ازاى اين ، مزدى از شما نمى خواهم ، جز دوستى با خويشاوندان» و نيز فرمودى : «هر مزدى كه از شما خواستم ، از آنِ خودتان است» و باز فرمودى : «براى اين از شما مزدى نمى خواهم ، مگر كسى كه بخواهد راهى به سوى پروردگارش در پيش گيرد» . اينان، همان راهى هستند كه به تو مى رسد و همان مسيرى هستند كه به خشنودى تو مى انجامد .

8 / 3 ـ 2

تمسّك

861.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : من و اهل بيتم، درختى هستيم كه در بهشت است و شاخه هاى آن در دنياست . پس هر كه به ما چنگ آويزد ، راهى به سوى پروردگارش در پيش گرفته است .

862.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه پس از من به عترتم تمسّك جويد ، از رستگاران است .