0 اى مصطفى كه خفته اى ، امّا نخفته اى! از روضه سر برآر و بدين سان ببين حسين 0 0 «داعى» بگو كه قاتل او روز رستخيز از فعلِ شوم خود به كجا آورد گريز؟ [1] 0

4 / 14

محمّد بن حسام خَوسَفى (م 875 ق)

0 دلم شكسته و مجروح و مبتلاى حسين طواف كرد شبى ، گِرد كربلاى حسين 0 0 شكفته نرگس و نسرين و سنبل تَر ، ديد ز چشم و جبهه و جَعد گره گشاى حسين 0 0 طراز طرّه مُشكين عنبرافشانش خضاب كرد به خون ، خصم بى وفاى حسين 0 0 ز حلق تشنه او رُسته لاله سيراب ز خون كه موج زد از جانب قفاى حسين 0 0 قَدَر ، چو واقعه كربلا مشاهده كرد ز چشم چشمه خون راند بر قضاى حسين 0 0 نشسته بر سر خاكستر ، آفتاب ، مقيم كبودپوش به سوگ از پىِ عزاى حسين 0 0 جمال روشن خورشيد را غبار گرفت كه در غبار ، نهان شد مَهِ لقاى حسين 0 0 در آن محل كه ز بيداد ، داد داده شود سزاى خود ببرَد خصمِ ناسزاى حسين 0 0 به روز واقعه اى ظالم خداناترس بيا ببين كه چه ها كرده اى به جاى [2] حسين 0 0 خداى ، قاضى و پيغمبر از تو ناخشنود چگونه مى دهى انصاف ، ماجراى حسين ؟ 0 0 حسين ، جان گرامى ، فداى امّت كرد سزاست امّت اگر جان كند فداى حسين 0 0 به روز حشر ببينى به دست پيغمبر كليد گنج شفاعت به خون بهاى حسين 0 0 حسين را تو ندانى ، خداى مى داند كمال منزلت و عزّت و عُلاى حسين . [3] 0