به صورت يك احساس ريشه دار و اصيل ، در ذات انسان تعبيه گرديده است . بنا بر اين ، خداشناسىِ فطرىِ عقلى ، از مقوله علم است و خداشناسىِ فطرىِ قلبى ، از مقوله احساس .

روشن ترين براهين توحيد فطرى

دسته سوم از متونى كه بدانها اشاره شد ، در واقع ، بيانگر روشن ترين برهان هاى تجربىِ توحيد فطرى است كه قرآن كريم ، براى معرفى خداوند متعال به عنوان حقيقتى كه انسان ذاتا با آشناست و خود را نيازمند به آن مى يابد ، مكرّر بدان استناد كرده است . تجربه نشان مى دهد كه هر گاه مشكلات زندگى ، از هر طرفْ آدمى را احاطه مى كند و همه راه حل ها به بن بست مى رسد ، دست نيرومند بلا و مصيبت ، حجاب هاى معرفت را مى زدايد . در اين حال ، همه انسان ها ، حتى آنان كه منكر خدا بوده اند ، خداشناس مى شوند و از او استمداد مى جويند .