3636.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مردى بر پشت، خوابيده بود و به آسمان و ستارگان مى نگريست و مى گفت : به خدا سوگند ، تو پروردگارى دارى كه آفريدگار توست . خدايا، مرا بيامرز ! پس خداى عز و جل به وى نگريست و او را آمرزيد .

3637.امام على عليه السلام ـ در تمجيد خداى عز و جل ـ: منزّهى تو ! چه بزرگ است آنچه از آفرينش تو مى بينيم! و چه خُرد است هر بزرگى اى در كنار قدرت تو! و چه دهشتناك است آنچه از ملكوت تو مى بينيم! و چه ناچيز است اينها در برابر آنچه از سلطنت تو بر ما پنهان است! و چه سرشار است نعمت هاى تو در دنيا! و چه اندك اند اينها در كنار نعمت هاى آخرت!

3638.امام على عليه السلام ـ همچنين در تمجيد خداى عز و جل ـ: چيست آنچه از آفرينش تو مى بينيم و از قدرتت شگفتى مى نماييم و بزرگى فرمانفرمايى ات را وصف مى كنيم ؛ در حالى كه آنچه از ما پنهان و از ديدِ ما دور مانده و به عقل ما نرسيده و پرده هاى غيب ميان ما و آنها جدايى انداخته ، بزرگ تر است؟! پس هر كس دل خود را تهى سازد و انديشه اش را به كار اندازد تا بداند كه چگونه عرشت را بر پا داشته اى و چه سان بذر خلقت را افشانده اى و چگونه آسمان هايت را در هوا آويخته اى و زمينت را بر موج آب گسترده اى ، نگاهش درمانده و عقلش شيدا و گوشش سرگشته و انديشه اش حيران باز مى گردد .

3639.امام على عليه السلام : از نشانه هاى آفرينش او ، خلقت آسمان هاست كه بدون ستون ، پابرجاست و بى تكيه گاه ، برپاست . آنها را فرا خوانْد و اجابت كردند ، مطيع و فرمان پذير ، بى درنگ و كُندى و تأخير ؛ و اگر اقرارشان به ربوبيت او و اعترافشان به اطاعت و فرمان پذيرى شان نبود ، خداوند ، آن را جايگاه عرش خود و سكونتگاه فرشتگانش و فرازگاه سخن خوش و اعمال نيكوى خلقش نمى كرد . ستارگانِ آسمان ها را نشانه هايى قرار دارد تا سرگشتگان وادى ها ، راه خود را بدانها بيابند. نه سياهىِ پرده هاى شب تاريك ، جلوى درخشش نور ستارگان را مى گيرد و نه پوشش هاى سياه و تيره را ياراى باز گرداندن تلألؤ گسترده نور ماه در آسمان هاست .