آيا آبى را كه مى نوشيد ، ديده ايد؟ آيا شما آن را از ابر فرو مى فرستيد يا ما فرو فرستنده ايم؟ اگر مى خواستيم ، آن را تلخ مى كرديم. پس چرا سپاس نمى گزاريد؟» . و نيز مى فرمايد: «قُلْ أَرَءَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاءٍ مَّعِينِ . [1] بگو: اگر آب [ِ در دسترس] شما فرو رود ، چه كسى آب گوارا برايتان مى آورد؟» .

پنج . مايه نظافت و پاكيزگى

پاگيزگى و نظافت ، يكى ديگر از حكمت هاى آفرينش آب است كه هيچ چيز نمى تواند جايگزين آن شود . تنها همين يك حكمت كافى است كه اين مايه حياتى را در رديف بزرگ ترين آيات الهى و نشانه هاى خداشناسى قرار دهد . قرآن كريم ، در دو مورد به اين حكمت اشاره دارد : «وَ أَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا . [2] و از آسمان ، آبى پاك كننده فرود آورديم» . «وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُم مِّنَ السَّمَاءِ مَاءً لِّيُطَهِّرَكُم بِه . [3] و برايتان از آسمان ، آبى فرود مى آورَد تا بدان ، پاكيزه تان سازد» . نكات مهم و قابل تأمّل ديگرى در آفرينش آب وجود دارد كه در اين مجال ، فرصت پرداختن به آنها نيست. [4]