آيا خدا بهتر است يا آنچه با او شريك مى گردانند ؟ آن بهتر است يا آن كس كه آسمان ها و زمين را آفريد و آبى از آسمان برايتان فرود آورد كه بدان ، باغ هايى سرورانگيز پديد آورديم كه شما نمى توانستيد درختانش را برويانيد ؟ آيا معبودى [ديگر] با خدا هست ؟ [نه .] آنان ، گروهى كژرو هستند» .

سه . تأمين كننده مواد غذايى

تأمّل در نقش آب در تأمين مواد غذايى نيز انسان را با خالق حكيم جهان ، آشنا مى نمايد : «اللَّهُ الَّذِى خَلَقَ السَّمَـوَ تِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَ تِ رِزْقًا لَّكُمْ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِىَ فِى الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهَـرَ. [1] خداوند ، كسى است كه آسمان ها و زمين را آفريد و آبى از آسمان فرود آورد كه بدان ، ميوه هاى خوراكى برايتان بيرون آورد و كشتى ها را رام شما كرد تا به فرمان او در دريا روان شوند و رودها را [نيز ]مسخّر شما كرد» .

چهار . تأمين كننده نياز آشاميدن

آفرينش آب هاى شيرين و گوارا در كنار آب هاى شور و تلخ براى تأمين نيازهاى آشاميدنى انسان ، يكى ديگر از دلايل توحيد و خداشناسى است و اگر آب ، هيچ نقشى جز اين نداشت ، براى اثبات حكمت و تدبير در آفرينش ، كافى بود . قرآن ، درباره اين آيه روشن توحيد ، چنين مى فرمايد : «أَفَرَءَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِى تَشْرَبُونَ * ءَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ * لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَـهُ أُجَاجًا فَلَوْلاَ تَشْكُرُونَ . [2]