فصل ششم : احاديث امامت

6 / 1

امامت او از سوى خداست

537.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى على! تو برادر منى و من برادر تواَم. من برگزيده براى نبوّتم و تو گزينش شده براى امامتى. من صاحب تنزيلم [1] و تو صاحب تأويلى [2] . من و تو ، پدران اين امّتيم. اى على! تو وصى، جانشين، وزير و وارث منى.

538.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى على! هر كه تو را بكُشد، مرا كشته و هر كه تو را دشمن بدارد، مرا دشمن داشته و هر كه تو را دشنام دهد، مرا دشنام داده است ؛ چون تو براى من، مانند خودم هستى. جان تو از جان من و سرشت تو از سرشت من است. خداوند ـ تبارك و تعالى ـ من و تو را آفريد و من و تو را برگزيد ؛ مرا براى نبوّت ، انتخاب كرد و تو را براى امامت . پس، هر كس امامت تو را انكار كند، نبوّت مرا انكار كرده است.

539.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند ـ تبارك و تعالى ـ به زمين نگريست و از ميان آن مرا برگزيد و «پيامبر» قرار داد. سپس دوباره نگريست و على را از ميان آن برگزيد و «امام» قرار داد. سپس به من فرمان داد كه او را برادر، ولى، وصى، جانشين و وزير خود گيرم. پس، على از من است و من از على هستم.