665.المعجم الكبير ـ به نقل از وهب بن حمزه ـ: از مدينه تا مكّه با على عليه السلام همراه بودم. چيزى از او ديدم كه خوشم نيامد. گفتم : اگر نزد پيامبر خدا بازگردم، شكايتت را به او مى كنم. چون رسيدم، پيامبر خدا را ديدم و گفتم : من [ در سفر] از على چنين و چنان ديدم. فرمود : «اين را مگو، كه پس از من، او سزاوارترينِ مردم بر شماست».

7 / 5

ولايت او، از سوى خدا واجب شده است [1]

666.الكافى ـ به نقل از ابو بصير ـ: نزد امام باقر عليه السلام نشسته بودم كه مردى به او گفت : به من بگو كه آيا ولايت على، از سوى خداست، يا از سوى پيامبرش؟ حضرت ، خشمگين شد. سپس فرمود : «واى بر تو! پيامبر خدا خداترس تر از آن بود كه چيزى را بگويد و خدا بدان ، فرمانش نداده باشد. بله، خداوند، خود، آن را واجب كرد، همان گونه كه نماز و زكات و روزه و حج را واجب كرد».

667.امام صادق عليه السلام : نسبت ولايتى خود با على بن ابى طالب عليه السلام را از نسبت ولادتى خود با او ، بيشتر دوست دارم ؛ چون ولايت او بر من فريضت است و ولادتم از او فَضيلت!

668.امام باقر عليه السلام ـ درباره سخن خداى متعال : «و آنان را بازداريد: از ولايت على عليه السلام [ بازخواست مى شوند] .