responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 4662

نذير (قرآن)

نذير (قرآن)

(يکى از اوصاف قرآن)

«نذير» يکى از اسامى و صفات قرآن است:((بَشِيرًا وَنَذِيرًا...) ؛ )بشارتگر و هشداردهنده است (فصلت// 4) .

«نذير» به معناى آگاهى دادن از پيامدهاى ناگوار کارى و چيزى، به منظور بازداشتن از انجام آن است.

قرآن چون خبرهاى ترس‌آور براى اهل کفر و عصيان دارد و در صدد بيان چيزى است که براى انسان عاقبت بدى دارد، و مى‌خواهد بندگان را از ارتکاب آن‌ها برحذر دارد «نذير» دانسته شده است.


[1]سخاوي ، علي بن محمد ، 558-643ق.;جمال القراء و كمال الاقراء;جلد1;صفحه 175
[2]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد1;صفحه 279
[3]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد1;صفحه 181
[4]مصباح ، محمد تقي ، 1313 -;قرآن شناسى;جلد1;صفحه 51
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 4662
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست