حسن ختام

حسن ختام

(ختم سخن به عبارات دالّ بر تأمين غرض گوينده و پايان يافتن مطلب)

چنانچه شاعر يا سخنور، شعر يا سخن خود را به بهترين بيان ممکن ختم کند که نشان دهد به غرض و مقصد خويش رسيده و راضى است، کلام از حسن ختام برخوردار است.

«حسن ختام» که به آن «براعت ختام» نيز مى‌گويند، در قرآن به بهترين صورت وجود دارد که متضمن معانى بديع و نو است و به شنونده مى‌فهماند که به انتهاى سخن رسيده است و ديگر منتظر ادامه کلام نماند؛ مانند ختم سوره بقره به دعا و ايمان به خدا و تصديق رسالت، و ختم سوره آل‌عمران به نظر به مخلوقات و امر به صبر و مصابره و مرابطه.

اختتام‌هاى قرآن به قرار ذيل است: ادعيه؛ وصايا؛ فرايض؛ تحميد و تهليل؛ مواعظ؛ وعد و وعيد؛ …

نيز ر.ک: خواتم سور.