(اجْعَلْ لَنا إِلهاً كَما لَهُمْ آلِهَةٌ قالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ).[1]

«براى ما خدايى مانند خدايان آنان قرار بده(كه او را ببينيم و لمس كنيم و عبادت نماييم موسى در پاسخ آنان گفت:)شما گروهى جاهل و نادان هستيد».

سپس آنان را با جمله هاى زير مورد خطاب قرار داد:

(أَغَيْرَ اللّهِ أَبْغِيكُمْ إِلهاً وَهُوَ فَضِّلَكُمْ عَلَى الْعالَمينَ* وَإِذْ أَنْجَيْناكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَونَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذابِ يُقَتِّلُونَ أَبْنائَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسائَكُمْ وَفِى ذلِكُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ).[2]

«براى شما غير خداى واقعى خدا طلب كنم(چگونه اين كفران نعمت را مرتكب شوم) در حالى كه او شما را بر جهانيان برترى داده است. به ياد آريد وقتى را كه خدا شما را از چنگال قوم فرعون نجات داد. آنان شما را به شديدترين وضع شكنجه مى دادند، پسران شما را مى كشتند، زنان شما را اسير مى كردند و اين موضوع براى شما آزمايشى بزرگ است».

چه اهانت و آزارى بالاتر از اين، كه وقتى موسى بن عمران آنان را براى جهاد و مبارزه با ستمگران سرزمين مقدس (شام و فلسطين) فرا خواند و وعده الهى را به آنان يادآورى كرد كه اگر ستمگران سرزمين مقدس را بيرون برانند، سرزمين مقدس از آن آنها خواهد بود، آنان در پاسخ نداى حضرت كليم گفتند:

(فَاذْهَبْ أَنْتَ وَرَبُّكَ فَقاتِلا إِنّا ههُنا قاعِدُونَ).[3]

«تو و خدايت برويد، نبرد كنيد(ستمگران را بيرون نماييد) و ما در اين جا نشسته ايم».