مقصود از ايذا در آيه چيست؟

ممكن است مقصود از ايذا در آيه، آزار ديگرى باشد كه در سوره احزاب به آن نيز اشاره شده است، چنان كه مى فرمايد:

(يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ آذَوْا مُوسى فَبَرَّأَهُ اللّهُ مِمّا قالُوا وَكانَ عِنْدَ اللّهِ وَجِيهاً).[1]

«اى افراد با ايمان، هرگز مانند كسانى نباشيد كه موسى را اذيت كردند و خداوند او را از هر گونه تهمت تبرئه نمود».

مفسران در توضيح اين «ايذاء»، كه به دنبال آن تبرئه الهى وارد شده است چنين مى نويسند: جمعى از بنى اسرائيل با كمال وقاحت حضرت كليم را به قتل برادر و داشتن بيمارى جلدى، حتى عمل منافى عفت با زنى متهم كردند. آنان به زنى مبلغى داده بودند كه در اجتماع بزرگ بنى اسرائيل او را متهم سازد. ولى تمام نقشه هاى آنان نقش بر آب شد، و پاكى و فضيلت موسى بن عمران كاملاً اثبات گرديد.[2]

آيه مورد بحث علاوه بر اين كه مؤمنان را از سرانجام آزار پيامبران بيم مى دهد نوعى تسلى به پيامبر داده و مى رساند كه همه پيامبران در عصر خود گرفتار آزار افراد نااهل بودند و قرآن اين حقيقت را به طور مكرر يادآورى كرده و مى فرمايد:

(وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ فَصَبَرُوا عَلى ما كُذِّبُوا وَأُوذُوا حَتّى أَتيهُمْ نَصْرُنا).[3]

«پيش از تو پيامبران ديگر مورد تكذيب امت خود واقع شدند و در برابر