الإِسْلامِ الْمُتَقَدِّمَةِ فَإِنَّهُمْ أَكْرَمُ أَخْلاقاً وَأَصَحُّ أَعْراضاً وَأَقَلُّ فِى المَطامِعِ إِشْرافاً وَأَبْلَغُ فى عَواقِبِ الأُمورِ نَظَراً».[1]

«مردان با تجربه و عفيفى را كه از خانواده هاى شريف هستند برگزين آنان كه به حريم مقدس اسلام زودتر گام نهاده اند زيرا آنان اخلاق و روش پسنديده دارند، و افرادى بى طمع و دورنگرند».

بنابراين در تأثير «وراثت» در شيوه شخصيت از نظر اسلام سخنى نيست، همچنان كه از نظر «بيولوژيستها» مطلب نيز تمام است ولى بايد ديد كه تأثير «وراثت» در چه پايه است؟و آيا همه صفات موروثى، غير قابل تغييرند، و يا همه قابل دگرگونى مى باشند، يا برخى قابل تغيير و برخى ديگر غير قابل مى باشند اينك تشريح اين بخش:

1 . پايه تأثير عامل وراثت

اگر عامل وراثت در مسايل مربوط به جسم و تن گاهى به صورت عامل سرنوشت ساز درمى آيد و كودك نمى تواند ضعف و بيمارى موروثى را از خود دور كند، امّا در مسايل مربوط به مسايل اخلاقى و اجتماعى، فقط حوزه مساعدى براى گزينش او مى آفريند وهرگز اختيار و آزادى را از او سلب نمى كند.

وهر فردى مى تواند بر ضد حالات و روحيات موروثى خود، بشورد، و اثر آن را خنثى سازد، براى همين جهت است كه هيچ ملتى نمى تواند، تنبلى و زبونى خود را از طريق عامل «وراثت» توجيه كند در حالى كه مى تواند در سايه حريت و آزادى به صورت يك ملت شريف و تلاشگر درآيد.