اكنون بايد ديد خدا در پرتو اين تقرب به آنان چه نعمت هاى بزرگى در آخرت خواهد داد نعمت هايى را كه قرآن براى آنان توصيف نموده است براى عقل وخرد به طور كامل قابل درك نيست وما در اين جا به نقل وترجمه آيات مربوط به آن بسنده مى كنيم:

(فِى جَنّاتِ النَّعيمِ*... عَلى سُرُر مَوضونَة * مُتَّكِئِينَ عَلَيْها مُتَقابِلينَ* يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ* بِأَكْواب وَأَباريقَ وَكأْس مِنْ مَعين* لا يُصَدَّعُونَ عَنْها وَلا يُنْزِفُونَ* وَفاكِهَة مِمّا يَتَخَيَّرُونَ*وَلَحْمِ طَيْر مِمّا يَشْتَهُونَ* وَحورٌ عينٌ* كَأَمْثالِ اللُّؤْلُؤالْمَكْنُونِ* جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ* لاَ يَسْمَعُونَ فِيها لَغْواً وَلا تَأْثيماً* إِلاّقيلاً سَلاماً سَلاماً) .[1]

(«مقربان) در بهشت هاى نعمت وارد مى شوند، و بر تخت هاى استوار روبه روى يكديگر تكيه مى زنند، و نوجوانانى زيبا كه حسن زيبايى آنان پيوسته وجاودانى است، با جامهايى پر از شراب دور آنان مى چرخند(خدمتگزار آنان هستند) از نوشيدن آن شرابها نه بيهوش مى گردند و نه به سر دردو سرگيجه مبتلا مى شوند(و نيز آن خدمتگزاران) هر نوع ميوه اى كه آنان برگزينند و هر نوع پرنده بريانى كه به آن اشتها داشته باشند براى آنان مهيّا مى سازند، و براى سابقون است حوريه هاى بهشتى كه در زيبايى اندام بسان لؤلؤ محفوظ در صدف كه بسيار شفاف است مى باشند واين نعمتها پاداش كارهايى است كه در دنيا انجام داده اند و آنان از يكديگر سخن بيهوده و ناروايى نمى شنوند و تنها سخنى كه ميان آنان رد وبدل مى شود درود و سلام پياپى مى باشد».

در اينجا از يادآورى نكته اى ناگزيريم و آن اين كه قرآن از گروه ديگرى به