«اى قوم من قسط را در مورد كيل ووزن، كاملاً رعايت كنيد».[1]

2. هماهنگى و نظم در آفرينش

گاهى لفظ ميزان در نظم آفرينش بكار رفته است كه سبب استوارى وبقاى نظام مى باشد، چنان كه مى فرمايد:

(وَالسَّماءَ رَفَعَها وَوَضَعَ الْمِيزانَ) .[2]

«آسمان را برافراشت و ميزان را نهاد».

طبعاً با توجه به جمله (وَالسَّماءَ رَفَعَها) مى توان گفت مقصود از ميزان همان تنظيم زمين و آسمان است كه در پرتو آن تعادل، به وجود آمده و كاخ آفرينش برپا مانده است، مثلاً اگر جاذبه خورشيد بيش ازوضع كنونى بود همه سيارات را به خود ملحق مى ساخت و اگر كمتر از آن بود، هر يك از سيارات از مدار خود خارج شده و نظام از هم مى پاشيد.

3. تشريع عادلانه الهى

قرآن كلمه ميزان را در مورد قوانين عادلانه الهى نيز بكار برده است قوانينى كه مايه گسترش قسط و عدل در جامعه بشرى است، چنان كه مى فرمايد:

(...وَأَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَالْمِيزانَ لِيَقُومَ النّاسُ بِالقِسْطِ...).[3]

«كتاب وميزان را فرو فرستاديم تا مردم عدل را بپا دارند».

مقصود از ميزان به قرينه كلمه (أَنْزَلْنا) آن نوع تشريع الهى است كه بسان