پيشين قطع مى گردد.

البته اين نوع از منزل يك مسأله حسى است، قرآن نيز به اين منزل به مناسبتهايى اشاره مى كند ومى فرمايد:

(ثُمَّ أَماتَهُ فَأَقْبَرَهُ) .[1]

«سپس او را ميراند، پس وارد قبر كرد».

و در آيه ديگر مى فرمايد:

(...وَأَنَّ اللّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِى الْقُبُورِ) .[2]

«خدا كسانى را كه در قبرها هستند برمى انگيزد».[3]

ولى با ديده واقع بينانه، دومين منزل واقعى انسان از نظر قرآن همان برزخ است كه روح و روان انسان با بدن متناسبى در آن محيط بسر مى برد، و انسان براى خود در آنجا حالاتى دارد كه متذكر مى شويم و مقصود از«قبر» در مواردى همان جهان برزخ است.

قرآن از اين منزل دوم در آيه ياد شده در زير حكايت مى كند و مى فرمايد:

(...وَمِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلى يَوْمِ يُبْعَثُونَ) .[4]

«و در پيشاپيش آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته مى شوند».

«وراء» در اين آيه بر خلاف آنچه كه غالباً در آن استعمال مى شود، به معنى پيش رو است، چنان كه در برخى از آيات ديگر نيز در اين معنى به كار