نظر مى رسد كه هر يك از پيامبران داراى شريعت و روش خاصى بودند ولى از برخى ديگر از آيات قرآن به دست مى آيد كه پيامبران صاحب شريعت، تنها پنج نفر بوده اند كه عبارتند از: نوح، ابراهيم، موسى،عيسى و حضرت محمّد (صلى الله عليه وآله وسلم) چنان كه مى فرمايد:

(شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ ما وَصّى بِهِ نُوحاً وَالَّذِى أَوْحَيْنا إِلَيْكَ وَ ما وَصَّيْنا بِهِ إِبْراهيمَ وَمُوسى وَعِيسى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا...).[1]

«براى شما از دين همان را تشريع كرد كه به نوح توصيه نمود و همان كه به تو (پيامبر اسلام) وحى كرديم و (همان كه ) به ابراهيم و موسى و عيسى سفارش نموديم، كه دين را برپا داريد و گروه گروه نشويد».

مخاطب در آغاز آيه پيامبر و مسلمانان مى باشند (شَرَعَ لَكُمْ) و مقصود از «دين» همان محورهاى ثابت در زمينه مبدأ و معاد و معارف نيست زيرا اگر مقصود آنها بود ذكر چند پيامبر موردى نداشت زيرا آن محورها چنانچه بيان گرديد در طول تاريخ رسالت انبيا ثابت بوده است و در اين صورت مناسب اين بود كه گفته شود: «شرع لكم من الدين ما وصّى به النبيّين من قبلك» بنابراين مقصود از «دين» همان شريعت است و از اين كه تنها نام چند پيامبر را برده است و از پيامبران قبل از نوح هم ذكرى به ميان نياورده است دو مطلب استفاده مى شود:

1. پيامبران صاحب شريعت پنج نفر بوده اند (نوح، ابراهيم، موسى، عيسى، محمّد (صلى الله عليه وآله وسلم)).

2. نخستين پيامبر صاحب شريعت نوح بوده است.

نكته درخور توجه در اين آيه اين است كه در رابطه با شريعت پيامبر اسلام