بيان برهان «واحد» بودن است، و آن اين كه هر موجود محدود و متناهى مقهور حدود و قيود حاكم بر آن مى باشد. هرگاه خدا از هر نظر قاهر باشد طبعاً حدّى بر آن حكم نخواهد كرد. و محدود نبودن ملازم با قاهريت است، و ناگفته پيدا است موجود بى حد و بى مرز، تعدد بردار نيست، زيرا هرگاه دومى فرض شود، اين موجود بى مرز،مرز خواهد داشت.

قرآن و نفى تثليث

يكى از اهداف توصيف خدا به وحدانيت رد انديشه تثليث است كه جزء عقايد مسيحيان است و حاصل گفتار آنها اين است كه واقعيت خدا را موجودى تشكيل مى دهد كه براى خود داراى سه جز يا سه فرد است كه در عين تعدد، داراى وحدت مى باشند، و خدا يكى از اين سه جزء يا سه فرد است. از آنجا كه تبيين تثليث همراه با وحدت حامل تناقض در خود فرضيه است تاكنون هيچ متكلم مسيحى نتوانسته است اين فرضيه دربرگيرنده تناقض را به صورت معقول تصوير وتبيين كند، تا چه رسد كه بر حقانيت آن دليل اقامه كند.

قرآن مجيد از طرق گوناگون انديشه تثليث را ابطال كرده است كه برخى را يادآور مى شويم:

گاهى قرآن بر بشر بودن مسيح و مادر او تصريح مى كند كه مانند ساير پيامبران زندگى مادى داشتند در اين صورت مسيحى كه مى خورد و مانند ديگران زندگى مى كردچگونه مى تواند خدا و يا يكى از افراد تثليث باشد.

چنان كه مى فرمايد:

(مَا المَسيحُ ابنُ مَريم إِلاّ رَسُولٌ قَدْخَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّهُ صِدّيقةٌ كانا يَأْكُلانِ الطَّعام).(مائده/75)

«مسيح فرزند مريم پيامبرى بيش نبود كه قبل از او نيز پيامبرانى آمده اند، و مادر او صديقه