responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر    جلد : 2  صفحه : 373

اسماء و صفات خدا در قرآن

حرف «ن»

اسم صدو بيست و هشتم: النور

لفظ «نور» در قرآن 41 بار آمده، و فقط در يك مورد وصف خدا قرار گرفته است چنان كه مى فرمايد:

(اَللّهُ نُورُ السَّمواتِ وَ الأَرضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاة فِيها مِصْباحٌ اَلْمِصْباحُ فِى زُجاجَة اَلزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّىٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَة مُبارَكَة زَيْتُونَة لا شَرْقِيَّة وَ لاغَرْبيَّة يَكادُ زَيْتُها يُضىءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ على نُور يَهْدِى اللّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثالَ لِلنّاسِ وَ اللّهُ بِكُلِّ شَىء عَلِيمٌ).(نور/35)

«خدا نور آسمانهاو زمين است، مثل نور او بسان چراغدانى[1] است كه در آن چراغى باشد،


[1] «مشكات» غير از مصباح است، دومى به معنى چراغ و اوّلى به معنى «چراغدان» است اكنون بايد ديد مقصود از «چراغدان» چيست.

تمدن صنعتى كه تحولى در مسائل زندگى به وجود آورده، مصاديق قسمتى از مفاهيم را از ذهن ما گرفته است. با مراجعه به كتب لغت و تفاسير روشن مى شود كه در زمانهاى ديرينه(نه چندان دور) در ديوار اتاق مجاور با حياط طاقچه و يا روزنه اى مى ساختند و چراغ را در آن قرار مى دادند، و دو طرف آن را شيشه مى كردند تا هر دو نقطه (اتاق و حياط) از آن نور بگيرد.

نگارنده به خاطر دارد دورانى كه هنوز استفاده از برق همگانى نشده بود در شبهاى تابستانى تبريز كه پيوسته همراه با باد است، براى صيانت چراغ از طوفان و باد، چراغ را در «جاچراغى» ـ شيشه اى بزرگ به شكل مكعب ـ قرار مى دادند، و اعضاى خانواده دور آن گرد مى آمدند و من در دوران كودكى آن را در منزل جد مادريم مرحوم ميرزا جعفر راثى كه از منبريهاى تبريز، بود ديده بودم.

در لسان العرب مى گويد:كلّ كوّة ليست بنافذة مشكاة.

نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر    جلد : 2  صفحه : 373
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست