شده و همه جا وصف خدا قرار گرفته است چنان كه مى فرمايد:

1. (كَذَّبُوا بِآياتِنا كُلِّها فَأَخَذْناهُمْ أَخْذَ عَزيز مُقْتَدر). (قمر/42)

«همه آيات ما را تكذيب كردند، ما نيز آنها را گرفتيم، بسان گرفتن عزيز مقتدر».

2. (إِنَّ المُتَّقينَ فِى جَنّات وَنَهَر* فِى مَقْعَدِ صِدْق عِنْدَمَلِيك مُقْتَدِر).(قمر/54ـ55)

«پرهيزگاران در كنار باغها و جويبارها هستند. در جايگاهى پسنديده، نزد پروردگارى توانا».

3. (...وَ كانَ اللّهُ عَلى كلِّ شَىء مُقْتَدراً).(كهف/45)

«خدا بر همه چيز قادر و توانا است».

4. (أَو نُرِيَنَّكَ الّذى وَعَدْناهُمْ فَإِنّا عَلَيْهِمْ مُقْتَدِرُون).(زخرف/42)

«يا آنچه را كه به تو وعده كرديم نشان مى دهيم، ما بر انتقام از آنان قادريم».

در هر حال مقتدر با قادر مفهوم مشتركى دارند، جز اين كه مقتدر بر قدرت بيشترى دلالت دارد، و اين لازمه باب افتعال است.

اسم صد و بيست و سوم. المُقيت

لفظ «مقيت» يك بار در قرآن آمده و وصف خدا قرار گرفته است، چنان كه مى فرمايد:

(مَنْْ يَشْفَع شَفاعَةً حَسَنَةً يَكُنْ لَهُ نَصِيبٌ مِنْها وَ مَنْ يَشْفَع شَفاعَةً سَيّئَةً يَكُنْ لَهُ كِفْلٌ مِنْها وَ كانَ اللّهُ عَلى كُلِّ شَىء مُقِيتاً).(نساء/85)

«هر كس در كار نيكى شفاعت كند او را از آن نصيبى است و هركس در كار بدى شفاعت نمايد او را از آن بهره اى است و خدا نگهبان همه چيز است».

صدوق مى گويد: «مقيت» به معنى حافظ و رقيب است، و اگر به