اسم هفتاد و دوم: شديد العقاب

اين اسم مركب در قرآن چهارده بار وارد شده، و در همه موارد، وصف خدا واقع شده است، گاهى مجرد از نام هاى ديگر وارد شده و احياناً با نام هايى مانند «قوى»، «غفور» و «رحيم» همراه مى باشد. چنان كه مى فرمايد:

(...وَاعْلَمُوا انّ اللّهَ شَدِيدُ العِقاب).(بقره/196)

«بدانيد خدا كيفرش سخت است».

و نيز مى فرمايد:

(...فَأَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنُوبِهِمْ إِنَّ اللّهَ قَوِىٌّ شَدِيدُ العِقاب).(انفال/52)

«خدا آنان را به كيفر گناهانشان گرفت حقا كه خدا توانا و كيفرش سخت است».

و در آيه سوم مى فرمايد:

(اعْلَمُوا اَنَّ اللّهَ شَديدُ العِقاب وَانَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحيم).(مائده/98)

«بدانيد كه خدا كيفرش سخت و او بخشاينده و رحيم است».

و در مورد چهارم با ديگر صفاتى مانند: (غافر الذنب) و (قابل التوب)و (ذى الطول)همراه مى باشد.[1]

و در هر حال توصيف خدا به (شديد العقاب) از قبيل وصف به حال متعلق است، زيرا شديد در واقع صفت عذاب است، نه خود خدا و در برخى از آيات به طور مستقيم وصف عذاب قرار گرفته چنان كه مى فرمايد:

(...سَيُصِيبُ الّذينَ أَجْرَمُوا صَغارٌ عِنْدَ اللّهِ وَ عَذابٌ شَديد).(انعام/124) «به خاطر حيله اى كه مىورزند به زودى گرفتار حقارت نزد خدا، و عذاب شديد