كه مى فرمايد:(...وَارْزُقُوهُمْ فِيها وَاكْسُوهُمْ...)(نساء/5) «بندگان را خوراك دهيد و بپوشانيد».

سرانجا م بهره ما ازاين اسم اين است كه از انواع مختلف رزق خدا كه در اختيار ما است، به ديگران انفاق كنيم; قرآن مى فرمايد:

(وَ لا تَنْسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنيا وَ أَحسِنْ كَما أَحْسَنَ اللّهُ إِلَيْكَ...). (قصص/77)

«بهره ات را از دنيا فراموش مكن و همان گونه كه خدا به تو نيكى كرده است، نيكى نما».

اسم شصت و پنجم. رفيع الدرجات

اين اسم در قرآن يك بار و به عنوان وصف خدا وارد شده است، چنان كه مى فرمايد:

(رَفِيعُ الدَّرَجات ذُو العَرْشِ يُلقِى الرُّوح مِنْ أَمْرِهِ عَلى مَنْ يَشاءمِنْ عِبادِهِ لِيُنْذِرَ يَومَ التَّلاق). (غافر/15)

«بالا برنده درجات بندگان، صاحب عرش، وحى را به فرمان خود به هر يك از بندگانش كه بخواهد القاء مى كند تا بندگانش را از روز قيامت بيم دهند».

اكنون بايد ديد مقصود از (رَفيعُ الدّرجات) چيست؟ در اينجا احتمالاتى است كه يادآور مى شويم:

1. رفيع به معنى رافع است و مقصود خدا اين است كه درجات پيامبران و اولياى الهى را در بهشت بالا مى برد.

2. مقصود بالا برنده آسمانهاى هفتگانه است كه فرشتگان از آن نقاط عروج مى كنند.

3. كنايه از رفعت شأن و قدرت برتر او است.