مسأله 289 . هرگاه مرد غير محرم، زن محرمى را براى خود عقد كند، اگر يكى از آنان از حكم مسأله آگاه باشد و بداند كه عقد در حال احرام، حرام است، چنين عقدى باطل و آن زن براى آن مرد تا ابد حرام مى شود.

مسأله 290 . هرگاه كسى براى محرمى عقد بخواند و او با همسرش نزديكى كند در صورتى كه زوج و زوجه و عاقد هر سه از حكم شرعى اين كار (حرام بودن) اطلاع داشته اند، بر هر يك جداگانه كفاره واجب است. و كفّاره آن يك شتر است، البته در مورد زنى كه غير محرم است علاوه بر آگاهى از حكم شرعى به موضوع يعنى محرم بودن زوج نيز آگاهى داشته باشد و اگر برخى از حكم شرعى آگاه بوده و برخى نبوده اند، كفاره تنها بر كسانى واجب است كه حكم شرعى را مى دانسته اند.

چهارم: استمنا

مسأله 291 . مقصود از استمنا اين است كه به هر وسيله اى خواه با دست، خواه با بازى با همسر يا با تخيل و مانند اينها كارى كند كه از او منى بيرون بيايد، در اين صورت كفاره آن يك شتر است، بنابر احتياط در مواردى كه نزديكى با زن موجب وجوب كفاره و اعاده مى شود، استمنا نيز همين حكم را دارد.

پنجم: عطر زدن

مسأله 292 . استعمال عطرها مانند مشك و عود و عنبر و زعفران و گلاب و مانند اينها در حال احرام ، جايز نيست چه به عنوان بوييدن و يا ماليدن به لباس و بدن و يا خوردن باشد، بنابراين استعمال صابون ها و شامپوهاى معطر