اين باشيد كه خداوند عذابش را بر شما نازل كند و خداوند جمعيت نافرمانبردار را هدايت نمى كند».

قرآن كريم در توصيف مؤمنين مى فرمايد:

((فَالّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَ عَزَّّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَاتّبَعُوا النُّورَ الَّذِى اَُْنَزَل مَعَهُ اُولئِكَ هُمُ المُفْلِحُونَ)).[1]

«پس كسانيكه به او ايمان آوردند و تكريم و ياريش كردند و از نورى كه با او نازل شده پيروى نمودند، آنان رستگارانند».

اين آيه، مؤمنان را به داشتن چهار خصلت سفارش مى كند:

1 ـ ايمان به پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) ((آمَنُوا بِهِ)).

2 ـ تكريم پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) ((عَزّ رُوهُ)).

3 ـ نُصرت و يارى پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) ((وَ نَصَرُوهُ)).

4 ـ پيروى و تبعيت از كتابى كه همراه او نازل شده است، ((وَاتّبَعُوا النُّورَ الَّذِى أُنْزِلَ مَعَهُ)).

در اين آيه، منظور از«تعزير» پيامبر، نُصرت و يارى او نيست، چرا كه اين معنا را با عبارت«نصروه» بيان كرده است. بلكه منظور، احترام، تعظيم، تكريم و بزرگداشت پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) است، چرا كه او پيامبر رحمت و عظمت است. همچنانكه ايمان به پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) و