است: «بسم اللّه الرحمن الرحيم، سپاس خدايى را كه ميراننده امّتها و زنده كننده استخوانهاى پوسيده است. اين جا آرامگاه فاطمه (عليها السلام) دختر رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم)سيده زنان دو جهان، حسن ابن على، على ابن حسين، محمدابن على و جعفر ابن محمد است».[1]

2. السبط ابن الجوزى (متوفى 654 هـ. ق) در كتاب«تذكرة الخواص»صفحه 311، مشابه عبارات فوق را نقل كرده است.

3 ـ محمد ابن ابى بكر تلمسانى، شهر مدينه و قبرستان بقيع را در قرن چهارم هجرى چنين توصيف نموده است:«وقتى وارد قبرستان بقيع مى شويد سمت راست كمى جلوتر، قبرى وجود دارد كه روى آن نوشته شده است: اين قبر حسن ابن على (عليهما السلام) است كه در كنار مادرش فاطمه (عليها السلام) در خاك آرميده است».[2]

4ـ حافظ محمد ابن محمود ابن نجّار (متوفى 643 هـ. ق) در كتاب«اخبار مدينة الرسول (صلى الله عليه وآله وسلم)» مى نويسد:«در ابتداى بقيع، گنبدى بزرگ، مرتفع و قديمى وجود دارد كه داراى دو درب است و همه روزه يكى از درها براى زيارت باز است».[3]

5 ـ ابن جبير، جهانگرد معروف در سفرنامه خود درباره قبرستان