وابسته و متّكى به امر و اذن خداوند و تابع قدرت و اراده اوست.هر مدبرى در عالم هستى مانند فرشتگان، مظهر اراده و مجرى دستورات او مى باشد.

در قرآن كريم، آيات فراوانى وجود دارد كه كار واحدى را، هم به خداوندو هم به فاعل ديگرى نسبت مى دهد، با اين تفاوت كه خداوند فاعل مستقل آن فعل و ديگرى فاعل وابسته و تابع حق است. بنابراين هيچ گونه تناقض و تنافى بين اين آيات وجود ندارد.

به عنوان مثال، قرآن در آيه اى مى فرمايد:

((اَللّهُ يَتَوَفَّى الأَنْفُسَ حِينَ مَوْتِها)).[1]

«خداوند ارواح را به هنگام مرگ قبض مى كند».

و در آيه اى ديگر مى فرمايد:

((حَتّى إِذاجاءَ أَحَدُكُمُ المَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنا)).[2]

«زمانى كه يكى از شما را مرگ فرا رسد (در اين موقع) فرستادگان ما جان او رامى گيرند».

خداوند مستقلاً و بدون نياز به موجودى ديگر مى ميراند، اما ملائكه با تكيه بر قدرت و اراده و امر خداوند مى ميرانند. به عبارت ديگر; كار«ميراندن» به گونه اى به خداوند نسبت داده شده است و به