اين عبارت، «پيامبر» به عنوان مورد مصرف ثواب ذكر شده است. هر دو نوع استعمال«لام» در قرآن كريم وجود دارد: مثال نوع اول، آيه اى است كه به نقل از زن عمران مى فرمايد:

((رَبِّ إِنِّى نَذَرْتُ لَكَ ما فِى بَطْنِى مُحَرَّراً)).[1]

«خداوندا! آنچه را در رحم دارم براى تو نذر كردم».

لام در«لك» مانند لام در جلمه«صلّيتُ للّه و نذرت للّه» است كه هدف نذر را بيان مى كند.

مثال نوع دوم، آيه:

((إِنَّمَا الصَّدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَ المَساكِين)).[2]

«زكات ها مخصوص فقرا و مساكين است».

مى باشد كه لام در«للفقراء»، مورد مصرف صدقات را معين مى كند. مانند آنكه به طور خلاصه بگوئيم: «اين نذر براى پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) يا امام(عليه السلام) است». قبلاً گذشت كه وقتى سعد ابن عبادة چاه آبى كَند، گفت:«ثواب استفاده از اين چاه، براى مادر سعد». حاصل آنكه، نذر كردن براى اولياى الهى وانسانهاى صالح بنابر توضيحاتى كه گذشت، بى اشكال است.

اكنون براى زيادت توضيح به ذكر جملاتى از برخى متفكرين