هدف از تشريح آيات چيست؟

دومين قسمت از اين بخش، جمله (يُفَصِّلُ الآياتِ) است. نخست بايد توجه نمود كه مقصود از «آيات» آيه هاى قرآنى و يا عموم آن چه در كتب ديگر آسمانى وارد شده است نيست، بلكه مقصود همان آيات تكوينى خلقت از قبيل برافراشتن آسمان ها، استيلاى بر عرش قدرت، رام ساختن آفتاب و ماه، گردش محدود اجرام آسمانى است، كه پيش از اين جمله، در همين آيه بيان شده اند. به عبارت ديگر، مقصود آيات تكوينى است نه آيات تشريعى; ولى مقصود از تفصيل، همان تشريح و بيان قولى و كتابى است; يعنى خداوند آيات و عجايب جهان آفرينش را در اين جا بيان و تشريح مى كند تا شما را از اين رهگذر به روز رستاخيز و لقاى پروردگار، مؤمن و معتقد گرداند.

چگونه اين آيات ما را به روز رستاخيز راهنمايى مى كنند؟

اين مطلب را با دو راه مى توان بيان نمود:

1. هرگاه اين كاخ بى ستون و گردش ماه و مهر، براى هدفى آفريده شده اند و هدف و يا يكى از اهداف خلقت، امكان استقرار حيات انسان در روى زمين باشد، در اين صورت خلقت انسان نيز بايد داراى هدفى باشد، زيرا چگونه مى توان تصور كرد كه خداوند حكيم، جهان را براى انسان آفريده باشد، ولى در خلقت انسان هدفى وجود نداشته باشد.

از اين جهت، خداوند پس از بيان و تشريح شگفتى هاى كاخ خلقت، چنين نتيجه مى گيرد:

(يُفَصِّلُ الآياتِ لَعَلَّكُمْ بِلِقاءِ رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ).

«ما با بيان و تشريح رموز خلقت، مى خواهيم شما را به روز رستاخيز ـ كه