هسته درخت در فضاى زمين، رو به رشد و نمو گذارده ومتكامل مى گردد.

هسته كوچك خرما، همه خواص وويژگيهاى يك درخت تنومند خرما را (البته به نحو فشرده و اجمال) در خود دارد، آيا اطلاعات بسيط ومحدود اوليه انسان نيز در قياس با اطلاعات عميق ووسيع بعدى وى اينچنين است؟! فى المثل آنچه كه اكنون در زواياى ذهن متخصصين وكارشناسان برجسته علوم طبيعى مى گذرد، در ذهن بحث و بسيط انسانهاى غارنشين اوليه نيز( ولو به طور اجمال) مى گذشته است؟!

خلاصه: تمام تئوريها وفرضيه ها، وكليه انديشه هاى گذشته و امروز ما، همگى در فضاى ذهن جدا از هم موجود مى باشند و هيچ فرضيه اى در ذهن به فرضيه ديگر تبديل نمى گردد، چيزى كه هست يك قسمت از آنها حالت يقين را از دست داده و بخشى ديگر در فضاى ذهن ما بر چسب يقين بر پيشانى دارند.

اگر كسى اين گونه از توسعه و افزايش علوم را تكامل و تحول بنامد، مضايقه اى از آن نيست، ولى هرگز چنين تكاملى، تكامل فلسفى مورد نظر ماركسيستها نيست، و بر فرض قبول اين نوع نام گذارى، واقعيت آن، حركت علوم و ادراكات انسانى نيست.