هگل را در دوجلد ترجمه كرده و همراه پيشگفتار وواژه نامه اى فلسفى از مترجم در سال 1347 شمسى به چاپ رسيده است.

سومى آقاى حميد حميد است كه كتابى تحت «هگل و فلسفه جديد» در سال 1345 منتشر ساخته و در آخرين فصل از كتاب ديگرش به نام «مقدمه اى بر فلسفه معاصر» نيز به گونه اى پيرامون تضاد هگلى بحث كرده است.

افزون بر اين، بررسيهايى به صورت ترجمه و يا تحقيق درباره فلسفه هگل به زبان فارسى انجام گرفته است، مانند: ترجمه كتاب اندره كرسون به نام «هگل» توسط آقاى على كسمائى. مقاله اى تحت عنوان : «استيك هگل» كه در دوره دوم مجله «علم و زندگى» منتشر شده است، مقاله اى از دكتر كاويانى به نام «مفهوم طبيعت در فلسفه هگل» كه در مجله «يغما» و «كتاب هفته» منتشر شده است، و ديگر رساله ها و مقاله هايى كه غالباً به دور بودن مفسران و يا مترجمان از آشنايى با فلسفه اسلامى، نمى توانند خوانندگان فارسى زبان را كه بيشتر با فلسفه شرقى مأنوس هستند بسهولت از طرز تفكر هگل آگاه سازند و انسان ناچار است برخى از فصول آنها را مكرر بخواند، هر چند قسمتى از پيچيدگى آنها مربوط به افكار خود هگل است.

اصول ديالكتيك هگل

هگل ديالكتيك خود را روى سه اصل استوار ساخته است. اين سه اصل عبارتند از:

1. تغيير وحركت و تحول، از احكام عمومى موجودات ذهنى وطبيعى است، وچيزى در اين جهان، اعم از انديشه و اشيا، در يك حال باقى نيست.