«بشر بى آنكه شمشيرى وخونى بريزد، بر عراق دست يافت».

به طور مسلّم مقصود شاعر، جلوس وقعود بشر در عراق نيست بلكه مقصود استيلا وكودتاى سفيد اوست كه بدون خونريزى بر آن دست يافت.

شاعر ديگر پيروزى خود را بر دشمن وبه خاك افكندن اجساد آنان، با لفظ «استوا» بيان مى كند وميگويد:

فلما علونا واستوينا عليهم تركناهم صرعى لنسر وكاسر

«هنگامى كه بر آنان دست يافتيم، آنان را به خاك افكنديم تا طعمه كركسها ودرندگان شوند».

در اين موارد هرگز جلوس وقعودى مطرح نيست. مقصود فتح و پيروزى وسلطه واستيلا مى باشد واينخود مى رساند كه معنى اساسى اين كلمه، استيلا است واگر هم با جلوس و نشستن توأم گشت، ناظر به خصوصيتى است كه در آن است.

2ـ معنى عرش در لغت وعرف

عرش در لغت وقرآن به معنى سرير وتختى است كه قدرتمندان بر آن تكيه مى كنند و قرآن نيز اين كلمه را در اين مورد در چند جا به كار برده است، در باره تخت بلقيس مى گويد: (واوتيت من كل شيء ولها عرش عظيم) (نمل/23)

«از هر نعمتى برخوردار بوده وبراى او تخت بزرگى بود».

سليمان به هنگام درخواست احضار تخت بلقيس از سبأ از در باريان خود، اين كلمه را به كار مى برد ومى گويد: (أيكم يأتيني بعرشها قبل أن يأتوني مسلمين) (نمل/28)

«كدام يك ازشما مى توانيد تخت او را بياوريد، پيش از آنكه با حالت تسليم