رأى ديگر دارد. او د راين مسأله مى گويد، بايد معانى اين نوع صفات به خدا تفويض شود.

اينك ترجمه گفتار او:

«اصل د رنزد ما آيه (ليس كمثله شيء) است». خدا از هر نوع شباهت به خلق را نفى كرده است وما ثابت كرديم كه خدا در ذات وصفت از هر نوع شباهت، پيراسته است.از اين جهتبايد به آيه(الرحمن على العرش استوى) همين طورى كه در قرآن آمده وعقل نيز دلالت دارد، ايمان آورد، ولى ما بر تفسير آن قاطعانه آگاه نيستيم.

احتمال دارد واقع آن، غير آن باشد كه ما مى انديشيم وما به آنچه كه خدا از آن اراده كرده است، ايمان آورده ايم.[1]

اگر بخواهيم راه وروش اين دو پيشواى اهل سنت را در صفات خبريه به صورت كوتاه بيان كنيم، بايد بگوييم اشعرى جزء مثبتين صفات خداست به همان ظاهرى كه در قرآن آمده است، ولى ماتريدى جزء مفوضه است ومعانى اين آيات را به خدا وا مى گذارد.

اينمسائل نهگانه به عنوان نمونه هاى بارز، براى تبيين ومقدار اختلاف ميان دو مكتب بيان شد. البته دومكتب، نقاط مشترك فراوانى دارند كه ميان آنها تجويز رؤيت براى خدا در آخرت است، چنانكه كلام خدا را قديم دانسته وآن را به كلام نفسى تعبير مى كنند،ولى در عين حال در مواضع فراوانى نيز با يكديگر اختلاف دارند.اكنون وقت آن رسيده است كه نام برخى از پيروانِ ابومنصور را ياد آور شويم.

1ـ أبواليسر محمد بزدوى (421ـ493)

مترجمان همانطورى كه نسبت به ابومنصور قصور ورزيده اند، همچنين در