هنگامى كه آنان را آگاه كرد، (خداوند) فرمود: آيا به شما نگفتم كه من غيب آسمانها و زمين را مىدانم؟! و نيز مىدانم آنچه را آشكار مىكنيد و آنچه را پنهان مىداشتيد. و (ياد كن) هنگامى را كه به فرشتگان گفتيم:

براى آدم سجده و خضوع كنيد، همگى سجده كردند؛ جز ابليس كه سر باز زد و تكبر ورزيد و از كافران گشت».

همچنين در سوره طه آيه 57 مىفرمايد:

«فرمود اى ابليس چهچيزى تو را بازداشت از اينكه بر آنچه من به دست خود آفريدم سجده نكنى؟! تكبر ورزيدى يا خودت را بزرگ داشتى؟!»

ظاهر اين دو آيه و همچنين آيات ديگر اين است كه اين اسماء موجوداتى زنده و عاقل و دانا بودهاند براى اينكه ضمير و اسم اشاره در اين آيات به موجود عاقل و زنده و ذى شعور برمىگردد. علت اينكه آدم ابو البشر به مقام شريف خلافت الهى نائل گشت و همه ملائكه را واداشت تا مقابل او با خضوع و خشوع سجده كنند وجود آن اسماء الهى و موجودات مىباشد و در نتيجه مقام آن موجودات از آدم افضل است چه رسد به همه فرشتگان.

در سوره ص هم به آن موجودات شريف با نام «عالين» اشارت مىفرمايد، چون خداوند تبارك و تعالى موجودات را (غير از آدم) به دو گروه تقسيم مىفرمايد: أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنْتَ مِنَ الْعالِينَ موجودات ما دون از آدم (فرشتگان) كه علت عدم سجود ابليس استكبار مىشود و يا موجودات مافوق آدم كه نه مطيع اويند و نه به او سجده مىكنند كه آدم به