مقام دهم: ولايت حضرت فاطمه عليها السلام در امور عامه

حضرت فاطمه يكى از مصاديق ذوى القرباى پيامبر اكرم، بلكه اولين مصداق آن است، كه هيچكس ديگر به رسول اكرم از اين جهت نزديكتر نمىباشد مودت و ولايتش بر همگان لازم است و ولايت معنايى عام را شامل مىگردد كه انفال و فىء و خمس و ساير امور عامه مىبايست تحتنظر ايشان تصرف مىگرديد زيرا ماهيت ولايت در اين امور يعنى ملكيت تصرف در همه زمين. البته آن حضرت داراى منصب امامت نبود كه بهطور مستقلّ اعمال ولايت نمايد بلكه به مشاركت با پيامبر و امام بهصورت طولى مىباشد و آيه: وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ [1] تصريح بر اين مطلب دارد و مورد تواتر و اتفاق همه مسلمين مىباشد كه اين آيه در مورد آن حضرت نازل گرديده است همانطور كه عنوان «ذا القربى» شامل او مىگردد بلكه و از اين جهت بر ساير ذا القربى سبقت و پيشى دارد

[1] . اسراء 17 آيه 26 .