و نيز آيه شريفه:

وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ صِدْقاً وَ عَدْلًا لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِهِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ؛ [1]

و كلام پروردگار تو با صدق و عدل به حد تمام رسيد هيچكس نمىتواند كلمات او را دگرگون سازد و او شنونده دانا است.

و نيز كلام خداوند در مورد ابراهيم:

وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً فِي عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ؛ [2]

او كلمه توحيد را كلمه پايندهاى در نسلهاى بعد از خود قرار داد، شايد به سوى خدا بازگردند.

زيرا آن حضرت از جمله بلندمرتبگان (عالين) و انوار پنجگانهاى است كه آدم اسامى آنها را فراگرفت و به سبب معرفت اين اسامى بود كه آدم به شايستگى مقام خلافت الهى در زمين نايل گرديد.

در سوره بقره با اسم اشاره (هؤلاء) كه براى عقلا و صاحبان درك و فهم بهكار مىرود بدان اشاره شده است: ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلائِكَةِ فَقالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْماءِ هؤُلاءِ. [3]

از مجموع آنچه بيان شد روشن شد كه آن حضرت در همه مقامها و منزلتها و مراتب با ساير اهل بيت مشترك مىباشد و همه آن فضائلى كه در قرآن كريم براى اهل بيت ثابت شده است شامل آن بزرگوار نيز مىشود.

[1] . انعام 6 آيه 115 .

[2]. زخرف 43 آيه 28.

[3] . بقره 2 آيه 33 .