فصل دوم: اهميّت اطّلاعات نظامى

مطلب اوّل: اهميّت دستگاه‌هاى اطّلاعاتى

سازمانهاى اطّلاعاتى، ابزارهايى هستند كه رهبران را در مبانى تصميم‌گيريشان كمك مى‌كنند و بيش‌ترين اهميّت آن‌ها ناشى از نياز دولت‌ها يا رهبران به شناخت امور سرّى دشمنانشان است. [1]

فنون اساسى جاسوسى طىّ روزگاران متمادى كم‌تر دستخوش دگرگونى شده است، همان طور كه جاسوس نيز به عنوان عنصر اساسى گردآورى اخبار باقى مانده است. امّا هر چند كه جاسوسى عمر كهنى دارد، دستگاه‌هاى اطّلاعاتى منظّم و قدرتمند روزگار ما، پديده‌اى بى‌مانند به شمار مى‌روند. [2]

هاتسون بالدوين دربارۀ سازمان‌هاى اطّلاعاتى جديد چنين مى‌نويسد:

«سازمان‌هاى اطّلاعاتى پيشرفته، بنگاه‌هايى هستند كه از امكانات عظيمى برخوردارند و لازم است مردان و زنان و يا هر وسيلۀ ديگرى را به استخدام در آورند. اين سازمان‌ها هم رفتارى نرم دارند و هم بدخوى و خشن هستند. هم با قهرمان‌ها و هم با خائنان در داد و ستد مى‌باشند. آن‌ها رشوه مى‌دهند و خيانت مى‌كنند. مى‌ربايند و گاه نيز به قتل مى‌رسانند. از بيش‌ترين و كم‌ترين عواطف به نفع خود بهره بردارى مى‌كنند و