زهرى از اسامة نقل مى‌كند كه رسول خدا (ص) به وى سپرد و گفت:

«صبح زود بر أبنى حمله كن و آتش بزن.» [1]

شاخۀ دوّم-نظريّۀ مخالفان و دلايلشان

يكم: نظريۀ مخالفان

ليث بن سعد و ابو ثور و اوزاعى گفته‌اند كه [ويران ساختن آبادى‌ها و قطع درختان]جايز نيست و روايتى هم از احمد، مبنى بر عدم جواز، نقل شده است. [2]در كتاب بداية المجتهد آمده است: «اوزاعى قطع درخت بار آور و تخريب آبادى را، كنيسه باشد يا جايى ديگر، ناپسند شمرده است.» [3]اوزاعى مى‌گويد: هرگاه دشمن درون انبار زير زمينى گندم بود و دانستى كه بدون آتش زدن برآن‌ها مسلط مى‌شوى، من دوست دارم كه از آتش زدن خود دارى شود؛ و اگر تسلط بر آن‌ها ممكن نبود و از بيرون آمدن خوددارى كردند، ايرادى در آتش زدن نمى‌بينم، هرچند كودك به همراه داشته باشند؛ زيرابه جنگ مسلمانان آمده‌اند. [4]

در كتاب المغنى‌از ابن قدامه آمده است: اگر براى غرق‌كردن دشمن راهى بجز ويران‌كردن سدها نباشد، اگر موجب نابودى زنان و كودكان-كه خداوند نابود سازى عمدى آنان را حرام گردانيده-باشد، جايز نيست و اگر تسلّط برآن‌ها جز اين راهى نداشته باشد، جايز است. [5]