- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : سيره اخلاقى معصومين نویسنده : الهامى نيا، على اصغر جلد : 1 صفحه : 118 | ||||
|
معرفى كند؛ ولى كرم و بزرگى امام مجتبى (ع) اجازه نداد چنين امرى صورت پذيرد. «1» ب- همراه مردم معصومين (ع) از مردم، با مردم و براى مردم بودند و حسن معاشرت ايشان با دوستان و پيروان، زبانزد خاص و عام بود. رسول اكرم (ص) پيش از بعثت به «محمد امين» مشهور بود و قريش او را به عنوان شخص راستگو و مورد اعتماد مى‌شناخت. پس از بعثت با اينكه مسلمانان آب وضوى آن حضرت را به عنوان تبرك مى‌گرفتند، به همگان- حتى زنان و كودكان- سلام مى‌كرد، با دارا و ندار مصافحه مى‌نمود، همواره بشاش و متبسم بود، قلبى مهربان داشت، براى مسلمانان دلسوز بود، ميان اصحاب حلقه‌وار مى‌نشست، هيچ گاه سخن بد نمى‌گفت، عيبجويى نمى‌كرد، غيبت نمى‌نمود، زخم زبان نمى‌زد، دشنام نمى‌داد، هرگز پيش كسى پاى خود را دراز نمى‌كرد و حتى در نگريستن به چهره مردم عدالت را مراعات مى‌نمود. گاه براى مسرور كردن اصحاب با آنان مزاح مى‌كرد، هرگز كسى را از در خانه‌اش رد نمى‌كرد. براى مراعات حال مردم، نماز جماعت را طولانى نمى‌كرد و خطبه هايش را كوتاه ادا مى‌كرد و همواره بوى خوش از او به مشام مى‌رسيد. «2» خلق و خوى رسول خدا (ص) به عنوان «سنت» در ميان اهل بيت (ع) بر جاى ماند و ايشان هيچ اخلاق و آدابى را بر اخلاق جدشان ترجيح سيره اخلاقى معصومين 125 الف - خانواده ص : 125 ندادند. |
||||
| نام کتاب : سيره اخلاقى معصومين نویسنده : الهامى نيا، على اصغر جلد : 1 صفحه : 118 | ||||
|
www.eShia.ir