responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : اخلاق فرماندهى و مديريت نویسنده : الهامى نيا، على اصغر    جلد : 1  صفحه : 29
آداب و نزاكت واقع شده باشد. لكن موضوع عفو، خلاف‌هايى است كه موجب قصاص يا غرامت مى‌گردد و قابل پيگيرى است.
در معارف اسلامى همه مسلمانان، به عفو گذشت توصيه شده‌اند، امّا به حاكمان، زمامداران و صاحبان قدرت، نسبت به رعايت اين خصيصه عالى اخلاقى، تأكيد شده است.
خداوند در ادامه اين آيه 159 سوره آل عمران، به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله دستور عفو مى‌دهد و مى‌فرمايد:
«... فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْلَهُمْ» رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله فرمود:
«ادرؤاالحدود عن المسلمين ما استطعتم، فان الامام لَان يخطى ءَ فى العفو خير من ان يخطى ءَ فى العقوبة» «1» تا آنجا كه مى‌توانيد مجازات‌ها را از مسلمانان باز داريد، زيرا اگر زمامدارى در بخشش عطا كند بهتر از آن است كه در مجازات عطا كند.
بايد توجه داشت كه تغافل و چشم پوشى و همچنين عفو و گذشت، با همه اهميتى كه در ديدگاه اسلام در ابعاد مختلف زندگى اجتماعى و سياسى دارند، هرگز به طور مطلق و بدون قيد و شرط مورد ستايش قرار نگرفته‌اند. عفو و تغافل، در صورتى كه داراى شرايط زير باشند، امرى مقبول و شايسته‌اند و گر نه هيچ گونه ارزش اخلاقى ندارند.
1- عامل جذب، حفظ، تنبّه و تربيت گردند.
2- موجب تشديد جرأت و جسارت متخلف و مجرم نشود.
3- موجبات تشعيف قدرت و شؤون مديريت را فراهم نياورند.
4- در چهارچوب امور شخصى و فردى باشند و مصالح عمومى و اجتماعى را خدشه دار نسازند.
تعبير لطيفى كه در روايات آمده اين است كه «عفو در حال قدرت» پسنديده است.


نام کتاب : اخلاق فرماندهى و مديريت نویسنده : الهامى نيا، على اصغر    جلد : 1  صفحه : 29
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست