ولايت و عصمت امامان دوازده‌گانه (تمهيد الاصول‌، 292؛ مفاتيح الجنان‌، «زيارت آل‌ياسين»/ 958) و عدل الهى. متعلّقات ديگرى را نيز مى‌توان نام برد كه علماى شيعه باب‌هايى مانند «ضروريّات دين و مذهب» برايشان برگشوده و از آنها بحث كرده‌اند. از اين جمله است: سؤال قبر، نشر و بعث، مرصاد، ميزان، حشر، حساب، بهشت، دوزخ و ... (راه بهشت‌، علّامه مجلسى 56- 43؛ مفاتيح الجنان‌، «زيارت آل ياسين»/ 958).

***

مخالفان حضرت مهدى (ع)

مخالفان حضرت مهدى (ع) كسانى هستند كه چون وقت ظهور فرا رسد، در برابر حضرت مهدى (ع) به مبارزه بر مى‌خيزند.

قيام و پيروزى حضرت مهدى (ع) و گسترانيدن عدالت در جهان به آسانى تحقق نمى‌پذيرد. آن حضرت با مخالفت‌هايى رو به رو مى‌شود و گروه‌هايى با انگيزه‌هاى گوناگون در برابر ايشان خواهند ايستاد.

مى‌توان مخالفان آن حضرت را در چهار گروه بر شمرد: الف. كسانى كه موجوديت ستمگرانه خويش را با قيام مهدوى در خطر مى‌بينند. قيام آن حضرت براى فراگير كردن عدالت و ريشه كن ساختن ظلم و ستم در سراسر گيتى است (منتخب الاثر، 250- 247). بدين روى حكومت‌هاى غاصب و ستمگر و صاحبان قدرت‌هاى سياسى و اقتصادى كه شالوده حكومت آنها بر ستمگرى است، در برابر آن حضرت خواهند ايستاد. ب. كسانى كه از نظر اعتقادى و فكرى با آن حضرت مخالف‌اند.

حضرت مهدى (ع) توحيد قرآنى و اسلام راستين را در جهان مى‌گستراند و با افكار كفرآلود و شرك‌آميز به ستيزه مى‌پردازد (توبه/ 33؛ انفال/ 39؛ بحار الانوار، 53/ 34). از اين رو صاحبان افكار و عقايد باطل و شرك آلود، از مخالفان قيام مهدوى‌اند.

بسيارى از اهل كتاب در شمار اين گروه‌اند.

ج. در ميان مسلمانان، آن دسته از فرق و مذاهبى نيز كه روى به احكام و رسوم انحرافى نهاده‌اند، از مخالفان امام زمان (ع) و قيام جهانى اويند. بدين روى در پاره‌اى روايات آمده است كه چون حضرت مهدى (ع) قيام كند، مردمان را به اسلام و قرآنى جديد مى‌خواند و احكام و معارفى نو ميان مسلمانان نشر مى‌دهد (همان، 51/ 30 و 52/ 235). د. شيعيان فريب‌خورده‌