نام کتاب : با كاروان حسينى(ج6) نویسنده : پور امینی، محمد امین جلد : 1 صفحه : 209
شش پسر و چهار دختر. فرزندان پسر على اكبر، على اوسط- زين العابدين-، على اصغر، محمد، عبدالله و جعفرند ... و دختران زينب، سكينه و فاطمه هستند. اين قول مشهور است». «1» اربلى و ابن صبّاغ از نام دختر چهارم به صراحت ياد نكردهاند. بنابراين شايد او همان كسى است كه در ميان مردم به رقيّه شهرت دارد. اگر گفته شود كه شايد اين رقيّه، دختر امام على بن ابى طالب (ع) بوده باشد مىگوييم؛ نمىتوان به اين نقل اعتماد كرد، زيرا روايتهاى مربوط به وى دو دسته است: دسته اوّل روايتهايى است كه تصريح دارد او در كودكى مرد. مثل آنچه سبط ابن جوزى نوشته و مىگويد: ابن اسحاق به اولاد فاطمه (س) از على (ع)، محسن را افزوده است- كه در كودكى مرد- و ليث نيز، رقيّه را افزوده است كه او نيز در كودكى مرده است.» «2» بنابراين نمىتوان گفت كه مقصود از رقيّه در اين مقام، رقيّه دختر على (ع) است. زيرا فاصله زمانى ميان وفات اميرالمؤمنين (ع) تا پس از واقعه طف، او را از كودكى بيرون مىآورد! اين در صورتى است كه فرض كنيم او در پايان زندگانى امام على (ع) به دنيا آمده باشد وگرنه مسأله دشوارتر مىشود. دسته دوم رواياتى است كه تصريح دارد به اينكه او بزرگ شد و با مسلم بن عقيل ازدواج كرد «3» مورّخان نوشتهاند: از جمله كسانى كه همراه امام حسين (ع) در كربلا به شهادت رسيد، عبدالله بن مسلم بن عقيل بود و تصريح كردهاند كه مادرش رقيّه، دختر على بن ابى طالب (ع) بود. «4» ولى با وجود اين نمىتوان گفت كه رقيّه مدفون در شام، همان دختر على (ع) است، به چند دليل:
نام کتاب : با كاروان حسينى(ج6) نویسنده : پور امینی، محمد امین جلد : 1 صفحه : 209