دوش ياران خبر سوختنش آوردند

. . . آن كه چون سرو سهى بدرقه شد با گل اشك

بى‌گمان، ارائۀ تصويرهايى چنين زيبا از شهادت و شهيدان-با توجه به ارزشى كه شهادت در فرهنگ دينى و اجتماعى ما دارد-در تشويق رزمندگان براى رسيدن به چنين مقام زيبا و والايى مؤثّر بوده است. به فرمودۀ امام عزيز، ملّتى كه شهادت دارد و شهادت آرزوى اوست، اسارت ندارد. نتيجۀ ارائۀ تصويرى اين‌چنين از شهيد و شهادت است كه شاعر، همدرد با كسانى كه به اين مقام دست نيافتند و در فراز و نشيب‌هاى دنيايى باقى ماندند، به ناله و حسرت مى‌سرايد: چرا چون خار فرسودم در اين باغ

^^^ گل اشكم شبى وا مى‌شد اى كاش

^^^