و جمع كردن سجّادۀ روحانى گردان از هم سبقت مى‌گرفتند و مانند مساجد، در حسينيه منطقه نيز گودالى را به‌عنوان محراب درست مى‌كردند. در مجموع، وجود روحانى گردان در عمليات، روح‌بخش و آرامش‌آور بود. [1]

5. تلطيف فضاى رزم با معنويت

قرآن كريم مؤمنان واقعى را پيروزمند و پيروزى كامل را در پرتو ايمان به خدا و اعتماد به او مى‌داند، زيرا مؤمن حقيقى به تمام خصلت‌هاى نيك همانند شجاعت، پايدارى، ايثار، اميدوارى كه پيروزى در هر نبردى در گرو آن‌ها است، آراسته است. از اين رو، قرآن كريم مى‌فرمايد:

وَ لاٰ تَهِنُوا وَ لاٰ تَحْزَنُوا وَ اَنْتُمُ الاَعْلَونَ اِن كُنتُم مُؤمِنينْ [2]

(مسلمانان) نه سستى كنيد و نه اندوهناك باشيد، چراكه اگر شما مؤمن باشيد پيروز و برتريد.

اگر مهارت‌هاى فردى، تاكتيك‌هاى نظامى و عوامل مادّى پيروزى در دفاع مقدس را با عوامل معنوى و فرهنگى آن مقايسه كنيم، بى‌ترديد معنويّت، ايمان، ارزش‌هاى اسلامى، عبادات، راز و نياز و تهّجدهاى رزمندگان نقش مؤثرترى داشتند؛ عواملى كه سرنوشت جنگ ما را رقم زد و اينك پس از گذشت سال‌ها از خاتمه جنگ، هنوز رشحه‌ها و نفحه‌هاى روحانى آن‌ها روح و جان مؤمنان راستين را مى‌نوازد.

ايجاد بستر مناسب براى توجّه رزمندگان به معنويت، از مسؤوليت‌هاى روحانيون رزمنده در آوردگاه‌هاى عزّت و شرف بود. تقويت ايمان به خدا، ترويج ارزش‌هاى اخلاقى، اعتصام به اهل‌بيت (ع) ، رفع شبهه‌هاى اعتقادى،