رهبرى در نشستى مشترك طرح را بررسى و موافقت خود را با عمليات در اين منطقه اعلام كردند. ميزان موفقيت را هم بالاى 70%و اسراى دشمن را 5 تا 6 هزار نفر و غنايم بسيارى را برآورد كردند.

مقام معظم رهبرى با آن‌كه موافق اجراى اين عمليات بود، امّا موافقت امام راحل را نيز شرط كرد. از اين رو، با حضرت امام تماس تلفنى گرفت، پاسخ امام اين بود:

من صلاح نمى‌دانم كه اين عمليات انجام شود، ايشان هم فرمود: چشم، هر چه شما بفرماييد.

در اين هنگام، مقام معظم رهبرى با احساسات فرماندهان و رزمندگان مواجه شد. همه تلاششان اين بود كه دوباره صحبتى بشود، امّا معظم‌له فرمود: ما همچون اسلحه‌اى هستيم كه گلنگدن آن كشيده شده، فشنگ هم آماده است كه اگر امام انگشتش را تكان داد و ماشه را چكاند ما شليك مى‌شويم، اگر نه، ما آماده و منتظر آن اشاره انگشت حضرت امام خواهيم ماند. [1]

4-10. برخورد با تخلّفات

رعايت نظم و انضباط و برخورد قاطع با بى‌نظمى به رغم انس و رأفت مقام معظم رهبرى با رزمندگان اسلام، از ديگر ويژگى‌هاى حضور ايشان در مناطق عملياتى است؛ هرجا تخلّفى ديده مى‌شد با صراحت برخورد مى‌كرد. جانشين وقت نيروى زمينى ارتش مى‌گويد:

در سال 67 به دستور ايشان كليۀ فرماندهان مستقر در جنوب را براى انجام جلسه گرد آورديم و اين در شرايطى بود كه دشمن فشار سختى به جبهه‌ها آورده بود. در اين جلسه، يكى از فرماندهان ارشد بدون درجه حاضر شده بود. تا چشم ايشان به آن افسر ارشد افتاد، فرمودند: آقاى. . . شما چرا درجه