اينك به نمونه‌هايى از صلاحديد او در بارۀ بيت‌المال توجه كنيد:

- عموى خود،حكم بن العاص را-كه رسول خدا(ص) او را تبعيد كرده بود و ابو بكر و عمر حاضر به بازگرداندن او نشدند-به مدينه بازگرداند و صد هزار درهم به او بخشيد؛

- پيامبر اكرم محلى به نام مهزور را وقف مسلمانان كرده بود.عثمان آن را تيول حارث بن حكم،برادر مروان قرار داد؛

- فدك را تيول مروان قرار داد؛مزرعه‌اى كه فاطمه(س) پس از وفات پدر به عنوان ارث يا نحله طلب كرده بود و از او بازداشته بودند؛

-بهره‌بردارى از چراگاه‌هاى اطراف مدينه را براى همۀ مسلمانان جز بنى‌اميّه ممنوع ساخت؛

- آنچه از فتح آفريقا-از طرابلس غرب تا طنجه-به دست آمده بود،به عبدالله بن ابى‌سرح بخشيد و به كسى سهمى نداد؛

- از بيت‌المال روزى صد هزار درهم به مروان و دويست هزار درهم به ابوسفيان بخشيد؛زيد بن ارقم،مسؤول بيت المال،كليدهاى بيت‌المال را در برابر عثمان گذاشت و گريست.عثمان گفت:به دليل صلۀ رحم من گريه مى‌كنى؟ زيد گفت:براى اين گريه مى‌كنم كه گمان مى‌كنم اين اموال را عوض آنچه در زمان رسول خدا(ص) در راه خدا انفاق كرده‌اى،بازپس مى‌گيرى.به خدا سوگند،صد درهم نيز براى مروان زياد بود.عثمان گفت:پسر ارقم! كليد را بگذار،جز تو را براى اين مسؤوليت مى‌يابم.

- ابوموسى اشعرى اموال زيادى از عراق آورد.عثمان همه را ميان بنى‌اميه تقسيم كرد؛