زهير بن قين،همسر حبيب و همسر عبداللّه عمير كلبى در تشويق مردان براى همراهى با امام حسين(ع) نقش بسيار مؤثّرى داشتند.

پيش از ارائۀ نمونه‌هايى از اين‌گونه تلاش زنان در دفاع مقدس،سخنى جاودانه از امام(ره) در وصف ايشان به عنوان حسن مطلع اين بخش مى‌آوريم:

اين پيروزى را ما از بانوان داريم،قبل از اين‌كه از مردها داشته باشيم.بانوان عزيز ما اسباب اين شدند كه مردها هم جرأت و شجاعت پيدا كنند....مقاومت و فداكارى اين زنان بزرگ در جنگ تحميلى آن‌قدر اعجاب‌آميز است كه قلم و بيان از ذكر آن عاجز،بلكه شرمسار است. [1]

مادر شهيد جهاندار پس از شهادت فرزندش مى‌گويد:

سه فرزند ديگر دارم و پيوسته به پسر دومم مى‌گويم كه تو نيز بايد راه برادرت را بروى و گرنه شيرم را حلالت نمى‌كنم.من فرزندانم را براى اعتلاى اسلام مى‌دهم و افتخار هم مى‌كنم. [2]

يكى از رزمندگان پس از شهادت برادرش مى‌خواست به جبهه اعزام شود، ولى به دليل سنّ كم او،با اعزامش موافقت نمى‌شد.مادرش خود به محلّ اعزام نيرو آمد و گفت:چرا اجازه نمى‌دهيد فرزندم به جبهه اعزام شود؟ اگر فرزندانم به جبهه نروند،شيرم را حلالشان نمى‌كنم!بعد از اصرار مادر،او به جبهه رفت و بعد از مدّتى به شهادت رسيد. [3]

يكى از رزمندگان كه سرانجام به شهادت رسيد،مى‌گويد: