يكى از رزمندگان از تلاش خواهران فداكار در خرمشهر چنين حكايت مى‌كند:

ضمن راه رفتن،دو خواهر امدادگر را ديدم [كه] يك زخمى را به دوش انداخته،از منطقۀ درگيرى به سوى مسجد مى‌بردند و نزديكشان خمپاره مى‌افتاد و تيرهاى دشمن زوزه‌كشان از بيخ گوششان رد مى‌شد،امّا اين دختران دلير و شجاع با خونسردى و بى‌خيالى راهشان را ادامه مى‌دادند. [1]

4.رساندن تداركات و مهمّات

به موقع رساندنِ تداركات و مهمّات مورد نياز جبهه‌ها،از عوامل مهم و مؤثّر كسب پيروزى در جنگ است.زنان مسلمان صدر اسلام به اندازۀ امكان و توان خودشان به اين امر مهم مى‌پرداختند؛تيرها را به تيراندازان مى‌رساندند و تيرهاى پراكنده را كه دشمن پرتاب مى‌كرد،جمع‌آورى كرده،براى استفادۀ مجدّد در اختيار رزمندگان مى‌گذاشتند.همچنين وسائلى را كه احتياج به تعمير و بازسازى داشت-مانند مشك‌هاى پاره شده-تعمير مى‌كردند.امّ‌زياد اشجعى كه پيش‌تر از او نام برديم،نقل مى‌كند كه زنان در جنگ خيبر تيرها را براى رزمندگان فراهم مى‌كردند و حتى تيرهاى پرتاب شده از سوى دشمن را به آنان بازمى‌گرداندند. [2]امّ‌سليط از زنان انصار است كه در جنگ‌هاى مختلف شركت كرد و در جنگ احد وسائل و تجهيزات لشكريان اسلام را تعمير مى‌كرد. [3]

همچنين امّ‌سنان براى شركت در جنگ خيبر جهت تعمير مشك‌هاى آسيب ديده،از رسول خدا(ص) اجازه دريافت كرد. [4]